Trooper Theo : 4 dagen thuis : spelen, spelen, spelen !!

Welke dag en week het is ontgaat ons soms, en nu we nog eens bloggen merken we weer hoe snel de tijd vliegt. (Dat is zo bij heel leuke dingen, en blijkbaar ook bij heel stresserende dingen...)

We zijn sinds vrijdagavond (8/3) thuis. Vanaf begin maart beterde de toestand van Theo, en hoewel de dokters voorzichtig bleven, leek het hen wel een goed idee om Theo even naar huis te laten gaan. Onze superflinke kerel heeft geen enkele dag in het ziekenhuis geklaagd over naar huis willen, maar van zodra hij merkte dat het kon, was elke bijkomende minuut in kamer 414 hem te veel.

Thuiskomen, dat betekende in dit geval ook : spelen, spelen, spelen, spelen !
De nood was zo hoog dat de kinderen zaterdagochtend gewoon vergaten om de tv op te zetten. In snel tempo werden de dozen met auto's, playmobil, little petshop en lego geopend. Een beetje tot ontzetting van mama die er nog maar pas in was geslaagd om op te ruimen en al het nieuwe sint- en kerstspeelgoed een plaatske te geven. Maar goed, als een kind op 4 dagen drie weken spelen wil inhalen, dan neem je de stortvloed er met plezier bij. Op het programma staan nog de Transformer auto's (als we ze vinden), duplo, Bob de Bouwer, en nog wat schilderen.

Op zaterdag en zondag moesten we om 16u nog even naar het ziekenhuis om er een zakje Neupogen in te laten lopen via de poortcatheter. Dat versnelde de aanmaak van witte bloedcellen : vandaag zijn het er 8000. Dat is genoeg, en dus wordt de Neupogen nu gestopt en moeten we nog 48 uur wachten voor de nieuwe behandeling.
Ondertussen proberen we Theo nog wat te laten verdikken. Zijn gewicht is stabiel gebleven op 15,3 kilogram. Theo is de sonde in zijn neusje gewoon en ziet nu ook de de voordelen van de sondevoeding (voornamelijk de rust die hij ervaart nu mama en papa hem niet elke 15 minuten smekend vragen of hij nu écht geen honger of dorst heeft, en alstublieft toch wil eten en drinken...). Hij probeert regelmatig iets te eten maar hij heeft nog wat pijn in zijn mondje en keel. Het moet ook zijn dat zijn smaakpapillen hem misleiden, want hij heeft vaak zin in eten, maar als hij het dan proeft vindt hij het niet lekker. Het is dan toch niet wat hij verwachtte.

Woensdag (13/3) worden we weer in het ziekenhuis verwacht voor de volgende chemobehandeling - deze keer wordt het één dag behandeling, en zeker drie dagen naspoelen. Het is een hoge dosis dus dat wordt weer afwachten voor de effecten...
Maar voorlopig genieten we nog van de volgende beelden.