maandag 14 januari 2013

Hier zijn we weer, Gasthuisberg.

Het worden waarschijnlijk 7 dagen en 6 nachten deze keer.
Elke dag is er minstens 1 chemo gepland.
Theo weent een beetje en wil graag terug naar huis, want het was daar zo plezant. Hij is erg ongerust dat hij weer zo lang in het ziekenhuis zal moeten blijven. We proberen hem uit te leggen dat het zeker niet meer zo lang zal zijn als de eerste keer. Toch blijft het moeilijk.

Het bed is zo koud hier in het ziekenhuis, zegt hij. Thuis had papa elke avond kersenpittenkussentjes in zijn bed gelegd om het op te warmen. Dat is hier anders. Er is alleen het bed.

Theo wil vraag in de speelkamer gaan knutselen, maar we mogen niet, omdat hij misschien nog een virus meedraagt. Spijtig. Gelukkig komt de schooljuf nog langs met een postbus die nog rood gemaakt moet worden. Ze plakken ook playmais op een envelop.
De juf van de speelkamer brengt daarna een mandje met knutselgerief, zodat Theo een sneeuwman kan maken met mondspatels. Niet te moeilijk, goed voorbereid, en snel : het perfecte voorstel.



4 opmerkingen:

  1. hey Theo,
    Ik kom er morgen ook aan.
    Ik zal ook mijn kamer niet af mogen.
    Maar misschien mogen we wel filmpjes uitwisselen?
    Ik neem mijn Buurmannenbox mee.
    En De Smurfen.
    En de Molletjescollectie.
    En een sneeuwbal, hihi.
    Bedankt voor de tip van het koude bed - ik neem mijn kersenpitkussen nu zeker ook mee.
    Tot achter het glas!
    Senne en de mama

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Senne !
      Ik heb een para-influenza-virussen dus ik mag mijn kamer nu zeker niet meer uit.
      Jij ook een virus? Hopelijk niks ergs...
      Tot morgen dan !

      Theo

      Verwijderen
  2. Hoi Theo,

    Kei mooie sneeuwman en niet zo koud als die buiten. Vandaag zijn we met ons klasje naar de brievenbus geweest en hebben er iets voor jouw en Senne gaan posten. We hopen dat het vlug zal toekomen.Alvast een dikke knuffel van al je vriendjes uit de tweede kleuterklas.

    BeantwoordenVerwijderen