Feest ! Theo is jarig !

Hij was al aan het aftellen in maart, maar nu is dan toch ein-de-lijk die verjaardag er ! 

Met kadootjes ! 

En taart ! (chocoladetaart, superrecept dank je Hella...)

En dan nu nog wat cijfertjes : 

Leeftijd : 5

Gewicht : 16,9 kilo (:-))

Lengte : 106,9 cm (goed gegroeid!)

Witte bloedcellen : 6000 (applaus!)

Neutrofielen en andere fielen goed verdeeld - het ziet ernaar uit dat het parvovirus bestreden is. 

Ook voor de rest  : goede resultaten. 

Nierfunctie ok. 

Glunderende glimlach : aanwezig. 

kadootjes: 

de Hulk

Spiderman

The Avengers-man

Cars-auto 

Lievelingseten : 

omelet (!?)

:-)

Een dubbel begin...

Terug naar school, en dan maar meteen ook naar de derde kleuterklas ! 

Naast Theo nog een 20-tal andere kindjes die blij zijn dat hij terug is :-)

Groetjes uit Bertem !

Bijna drie weken zijn aan een sneltreinvaart voorbijgevlogen. Dat is goed, want dat betekent dat het goed gaat met Theo. Je ziet hem elke dag sterker worden, en het is een plezier om hem te zien drinken, eten, spelen, bewegen, blij zijn. De anderhalve week aan zee heeft hem goed gedaan.

Spionnetje spelen in het appartement aan zee 

Een toevallige ontdekking van de kermis in Ieper leverde een geweldige avond op. Wat lang gemist werd, wordt nu ingehaald...

Eerst de auto, dan de brommer, kan het nog beter ? Ja ! Broer Victor pakte de flosh. Een extra ritje ! 

Eindelijk weer in het strand spelen en met volle broekzakken thuiskomen. 

Elke dag wordt er geoefend om weer te kunnen lopen, en ja, soms wordt er dan ook wel een beetje gevallen. Maar we gaan al goed vooruit ! 

Rechtstaan op de autooooooootjes ! 

En dan die heerlijke steak in het restaurantje met die heerlijke saus erbij.. Om nog maar niet te spreken van het voorafje hier, hij kon er maar niet genoeg van krijgen...

Bij de laatste controle op 12 augustus kreeg hij van de ziekenhuisschool een nieuwe step. De step stond achteloos op een tafel waar we voorbij moesten. 'Wauw, wat een coole scooter...'
Bleek toch niet dat zijn naam erop plakte ! Met groetjes van de ziekenhuisschool. Een prachtkado ! Nog voor we het ziekenhuis waren was de step al uitgepakt. Hij kan er ondertussen al goed mee overweg. Reddingsacties worden onmiddellijk na de oproep uitgevoerd. Ziehier onze superhelden.

Het parvovirus is ongetwijfeld nog aanwezig, maar hij sterkt duidelijk aan, met veel plezier. De dokters hebben nu ook groen licht gegeven voor zwemmen (in zwembad), barbecue (goed doorbakken) en naar school gaan...

Nu nog eens wegen se ! (altijd eindigen met een cliffhanger he) 

Goed nieuws en minder goed nieuws

Goed nieuws ! 

Als Theo zo goed blijft, kunnen we morgen naar huis (naar zee in ons geval). Fijn !

Minder goed nieuws..

Uit de biopsie is vandaag (pas) gebleken dat Theo het parvovirus heeft. Dat is een virus dat ook de vijfde kinderziekte wordt genoemd.  Dit specifieke virus onderdrukt de werking van het beenmerg. Er wordt nog onderzocht of het ook in het beenmerg aanwezig is. 

Dat verklaart het trage herstel van het bloed van Theo. Het zou ook daardoor komen dat hij de ene dag voldoende witte bloedcellen heeft, en de andere dag een pak minder. (Zoals gisteren 3700, en vandaag weer 2800.) Het zou ook kunnen verklaren waarom hij zich de ene dag al beter voelt dan de andere. Waarom de tandvleesontsteking zo lang bleef aanslepen. Waarom hij minder eetlust heeft dan we hadden verwacht. 

Deze diagnose sluit helaas ook een aantal vakantiewensen uit, en wijzigt onze verwachtingen voor de nabije toekomst. Zo kan Theo deze zomer nog niet gaan zwemmen. Blijft het nodig om op zijn eten te letten. Zal hij tegen september waarschijnlijk nog niet echt in vorm zijn, althans minder dan gehoopt. Blijft hij nog wat langer fragiel, en waarschijnlijk ook nog mager. Zijn we opeens niet meer zo zeker dat we Gasthuisberg niet meer in volpension zullen meemaken. 

Vergeef ons als we de schouders even laten hangen en een diepe zucht de wereld insturen. 

(heel even maar)

Morgen weer klaar voor een nieuwe dag - samen aan zee. 

Loop voor de Cliniclowns op 1 september (of sponsor)

Op 1 september wordt er in Bertem de jaarlijkse Teussersjogging van 5 en 10 km gelopen (gekend om zijn lastig hellingske halverwege het parcours). 

Enkele slimme mensen hebben het initiatief genomen om zich te laten sponsoren tijdens deze jogging, ten voordele van de Cliniclowns. Dat is super! 

Doe je mee of heb je zin om te sponsoren ? Kijk dan eens op de blog van Super Senne : 

http://gasthuissenne.blogspot.be/2013/07/lopers-niet-lopers-verzamelt-u.html#comment-form

Over de Teussersjogging : 

http://www.bertematletiekclub.be/?page=boven&menu_id=9

Over de Cliniclowns van onze gang : 

http://cliniclowns.wijan.nl/NL/mouche.html

http://cliniclowns.wijan.nl/NL/puff.html

Eindelijk beter

Dag nr 12 van ons derde bezoek aan het ziekenhuis ( de 20ste dag ziekenhuis sinds 1 juli);

dag nr 29 van onze zomervakantie...

Uit de biopsie van het tandvlees van Theo blijkt dat hij last had van een chronische  tandvleesontsteking als gevolg van een langdurig tekort aan witte bloedcellen. Dat is op zich eigenlijk goed nieuws, want dat betekent dat er geen reden is om aan te nemen dat het nog terugkomt. Nu de witte bloedcellen toenemen en ook de neutrofielen groeien, heeft Theo meer weerstand. Ook in het beenmerg ziet alles er goed uit.

 

Conclusie : Theo had gewoon meer tijd nodig om te herstellen. 

Vandaag geven de cijfers een bijna-normaal bloedbeeld weer. Er is genoeg hemoglobine, er zijn genoeg bloedplaatjes, en bijna genoeg witte bloedcellen. Vandaag werden er 3700 witte geteld, waarvan 2000 neutrofielen. De eerst zwempartij komt daarmee in het vizier. Gevolgd door het langverwachte drankje in de cafetaria achteraf... 

Ook in het vizier : het eerste 'toefke' haar :-)

Een fiere blik en een brede lach (maar nog geen resultaten)

Vanmorgen werd Theo voor de eerste keer in lange tijd wakker zonder pijn in zijn mond. 

De dag ging in dezelfde trend verder toen er aarzelend aan een rolletje marsepein werd begonnen, en ook de medicijntjes er vlot ingingen. 

De dokters hebben nog geen resultaten, maar dat Theo zich opmerkelijk beter voelt is op zich al een geweldige evolutie. Nog tot en met maandag wordt hij opgevolgd, en enkele medicijnen worden geleidelijk afgebouwd. 

Iets na de middag was muziekjuf Inge welkom in de kamer en zong ze samen met Theo heel enthousiast dat ze de zon hadden zien zakken in de zee. En niet alleen de eendjes, maar ook een haai, egelvis, aardbeivis (?) en een olifant zwemmen blijkbaar in het water. 

Kinesist Anneke kreeg een koeler onthaal, maar bleek al gauw een tof spelletje mee te hebben, waarmee Theo visjes moest vangen, respectievelijk op zijn tenen en op zijn hielen rondliep, en zelfs wat heen en weer sprong. Tenslotte maakte hij een ketting van de magneten die hij een voor een verdiende met een oefening op de mat. 

Zijn blik doet de ketting schitteren als een olympische medaille...