Een fiere blik en een brede lach (maar nog geen resultaten)

Vanmorgen werd Theo voor de eerste keer in lange tijd wakker zonder pijn in zijn mond. 

De dag ging in dezelfde trend verder toen er aarzelend aan een rolletje marsepein werd begonnen, en ook de medicijntjes er vlot ingingen. 

De dokters hebben nog geen resultaten, maar dat Theo zich opmerkelijk beter voelt is op zich al een geweldige evolutie. Nog tot en met maandag wordt hij opgevolgd, en enkele medicijnen worden geleidelijk afgebouwd. 

Iets na de middag was muziekjuf Inge welkom in de kamer en zong ze samen met Theo heel enthousiast dat ze de zon hadden zien zakken in de zee. En niet alleen de eendjes, maar ook een haai, egelvis, aardbeivis (?) en een olifant zwemmen blijkbaar in het water. 

Kinesist Anneke kreeg een koeler onthaal, maar bleek al gauw een tof spelletje mee te hebben, waarmee Theo visjes moest vangen, respectievelijk op zijn tenen en op zijn hielen rondliep, en zelfs wat heen en weer sprong. Tenslotte maakte hij een ketting van de magneten die hij een voor een verdiende met een oefening op de mat. 

Zijn blik doet de ketting schitteren als een olympische medaille...