...om je blogbericht mee te beginnen als je voor de zoveelste keer in het ziekenhuis belandt.
In weer een andere kamer..(niet dat dat erg is - integendeel - we hebben nu zowat de hele gang gehad, niets gemist.) De douche is hier beter dan in 407, maar de dvd-speler werkt niet (moest je dit lezen, Esther, de dvd-speler werkt dus niet in 409) :-)
We zijn dus donderdagmiddag naar huis gegaan. Donderdagavond teruggekomen voor een chemoprik. Vrijdagochtend teruggekomen voor een chemoprik. Vrijdagmiddag na buikpijn en een geruststellend bloedonderzoek naar huis gegaan. Theo was eindelijk in goede doen, heeft wat gegeten en gespeeld. Vrijdagavond teruggekomen voor de laatste chemoprik, maar meteen gepakt en gezakt want Theo had het om 19u opeens koud gekregen en zijn temperatuur was gestadig gestegen tot 38,6. Vandaag haalde hij nog 39 °.
De antibiotica is opgestart maar we zijn nog niet zeker of het een bijkomende infectie is. Het zou een neveneffect van de chemo ( en de daarbijhorende aften in het spijsverteringskanaal) kunnen zijn. De pijn aan de poep is het lastigste. Theo wil alsmaar Movicol drinken, in de hoop dat de kaka er dan gewoon uitloopt zonder dat hij het voelt...dat plan is momenteel nog niet zo succesvol.
Dat wordt op zijn minst een ziekenhuisweekend; en maandag zien we hoe het verder gaat. Gelukkig eet en drinkt Theo nog wel wat ( vandaag ketchup met een lepeltje).
Dat het steeds vermoeiender wordt hoeven we niet te vermelden.
En dan wordt Theo 's nachts wakker met een gloeiend warm hoofdje en grote dorst. Mag hij asjeblief wat water, mama. Mama geeft hem het water, hij neemt er gulzig twee slokken uit en zegt dan 'dank u mama, maar dat was wel mijn mondspoelmiddel. Mag ik dan nu wat water ?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten