Er is ook net een zak bloedplaatjes en eentje met bloed ingelopen. Dat is al de tweede keer op vijf dagen. Wanneer Theo weer beter is en we zelf wat aangesterkt zijn, gaan we zeker opnieuw bloed geven. Als (ouder van een) patient ben je bij elke transfusie toch weer dankbaar.
Gisterenavond kwam er plots koorts op bij Theo. Die bleef doorstijgen tot 39,5 en werd pas in de loop van de nacht met een zwaardere koortsremmer onder controle gekregen. Verder was er niets speciaals te merken aan Theo : hij kloeg over pijn in zijn mondje, en over zich ziek voelen, maar niets anders. Het blijkt een bacteriële infectie te zijn, wat ook betekent : op de kamer blijven, en nog zeker tot en met het weekend in het ziekenhuis blijven.
En last but not least (en een beetje luchtiger): het ziekenhuis heeft geïnvesteerd in nieuwe bedden voor de 'bijslapers' van de kinderen hier op de afdeling. Wat een verrassing ! Het nieuwe meubilair wordt vannacht aan de eerste slaaptest onderworpen. Een ding is al zeker : je kan alvast niet meer horen wanneer de ouder uit de aangrenzende kamer zich omdraait. Een pluspunt.
En een goede nacht is zeker gewenst, want de vermoeidheid stapelt zich op nu elke nacht een lange ketting van onderbrekingen is (Theo die wenend wakker wordt van de pijn, het belletje van de pomp dat afgaat, Theo die pipi moet doen, een wenend kindje op de gang, Theo die pipi moet doen, de pomp, de verpleger, de pomp, de pomp, wenend van de pijn, de verpleger, de pomp, pipi...aaaahhhhhh !!!)
Een rustige nacht gewenst. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten