Trooper Theo

We zijn thuis sinds vorige week donderdag 2 mei. Zeer onverwacht mochten we wat vroeger naar huis, want we dachten dat we zeker tot zaterdag moesten 'gasthuisbergen'. Vooraleer we konden vertrekken die donderdagavond moest er nog wel bloed afgenomen worden, en ook weer bijgegeven. In die laatste uren bleek de poortkatheter van Theo niet meer naar behoren te werken, waardoor er nog een nieuw naaldje moest geprikt worden. Theo wilde absoluut de dag zelf naar huis gaan, met als gevolg dat we rond 23u pas thuis waren. Toen had hij nog zin in snoepjes. En om 7 uur 's morgens was hij al terug wakker... blij om weer thuis te slapen, in zijn eigen bedje.

Een super lentezonnetje, aangename temperaturen, en Theo thuis - het leven kan schoon zijn.

We kijken tv, spelen met de auto's en met de lego, lopen een beetje rond, gaan soms fietsen of wandelen. We kleuren en verven, bouwen een treinspoor met hout, en kijken welk speelgoed we de vorige 5 maanden vergeten zijn.

Broer en zus moeten naar school, en dat vindt Theo wat spijtig, maar kom, we amuseren ons, en Theo doet het goed. Hij eet en drinkt goed, beweegt veel, babbelt honderduit, en zijn humeur gaat er ook op vooruit. (Dat heeft waarschijnlijk ook iets te maken met de afbouw van de cortisone.) Er is wel pijn in de mond en de buik, maar dat houden we onder controle met wat pijnstillers.

Zondag 5 mei was het schoolfeest. Veel kindjes en veel drukte, dat was nog niet voor Theo, zeker nu we moeten oppassen voor infecties omwille van een laag aantal witte bloedcellen. Papa en Theo gingen daarom wandelen in het bos : ze deden een grote toer, en Theo was zelfs niet moe ! (Hij had dan ook de volle 8 kilometer in de buggy gezeten.)

Zus Louise brengt de Hemelvaartsdagen door bij Bobonne, nu ze een virus heeft opgelopen en een beetje ziek is. We hopen dat het virus nog niet in huis zit...