30/11 - 6/12 : onderzoeken, dialyse, cortisone en de Sint

Theo is een superheld. Hij houdt zich flink, is moedig, en verdraagt meer dan we zelf zouden willen verdragen.

De lijst met onderzoeken is al lang. Er is al een beenmergpunctie geweest, drie verschillende scans, urine-onderzoeken, een nierbiopsie, en vooral, bloedonderzoeken. Op een gegeven moment vroegen we ons af of het manneke nog wel bloed in zich had... dagelijks wordt er elke zes uur bloed van hem afgenomen (ook 's nachts). Gelukkig worden ook telkens zijn bloedwaarden nagekeken. Eenmaal te weinig hemoglobine, krijgt hij bloed bij. Theo is al zoveel gewoon dat dat bloed aftappen een makkie is. Bloeddruk meten, temperatuur nemen, sonde leegmaken, daar wordt hij al niet meer wakker van.

In het begin hield Theo veel vocht op. Dat zorgde ervoor dat je niet kon zien dat hij is vermagerd. Nu, de eerste week in het ziekenhuis is het vocht grotendeels weg Dit komt door de plasmedicijnen, de chemo, en de dialyse. Hij ziet er plots helemaal anders uit; zijn huid is hier en daar zelfs een beetje verrimpeld hier.

Dialyse dus. Toen zijn nieren zelfs met de plasmedicijnen te weinig werkten, werd er besloten om een nierdialyse uit te voeren. De 'kuisrobot' kuist het bloed van Theo. Dat duurt 3 à 4 uur. Theo heeft hiervoor een niercatheter gekregen in zijn lies. Moeilijk om te stappen - dat doet hij dus al een tijdje niet meer. Hoe sneller zijn nieren genezen, hoe sneller hij van de dialyse af is, en ook zijn liescatheter vaarwel kan zeggen.

Deze eerste week wordt de behandeling reeds opgestart. Vanaf woensdag 5 december krijgt Theo cortisone, en daar zien we al snel enkele resultaten van : zijn buikje is minder opgezet, hij zweet niet meer. Hij verdraagt weer eten en heeft niet meer het gevoel dat hij moet overgeven.
Enkele dagen na de cortisone wordt ook de chemo gestart. Theo krijgt beenmergpuncties met medicijnen, en ook chemobehandelingen via infuus. De bijwerkingen zijn niet mals. Het mondslijmvlies is geïrriteerd, hij heeft donkere wondjes (zonder pijn) op zijn huid, hij is wat misselijk en eet niet veel. Nog een vervelende bijwerking : obstipatie (en soms ook diarree - het is moeilijk te voorspellen).
Voor de meeste bijwerkingen geven de dokters hem medicatie zodat hij niet te veel last heeft.

Gelukkig zijn er ook leuke dingen : de Sint komt langs ! Als Theo terug komt van de dialyse staat zijn kamertje vol speelgoed. Een Playmobil kasteel en brommer, brommertjes van Lego, en een Cars-telefoon.  De Sint komt ook nog eens langs in het ziekenhuis en heeft nog een extra pakketje voor Theo, met Cars stickers, muurstickers, twee kleurboeken en tekenkrijtjes. Dank je Sint !

Theo geniet met volle teugen van de Reuzenkrokodil van Roald Dahl (kadootje van meter Lies), vooral wanneer papa het voorleest. Tijdens de moeilijke nachten, wanneer Theo te veel buikpijn heeft om te slapen (dit is vooral de eerste dagen geweest) zet papa zich achter Theo in het bed, en leest hij het boekje voor. Theo geniet. Hij valt in slaap op de zachte buik van papa.